İBLİSİN İTİRAFLARI İbn-i Abbas (r.a) Hz.’ inden naklen Muaz b, Cebel rivayet ediyor : -Bir gün Resullullah (s.a) ile beraberdik. Ansardan birinin evinde toplanmıştık.. Tam bir cemaat olmuştuk. Sohbete dalmıştık. Bu arada, dışarıdan bir ses geldi : -Ev sahibi….. içerdekiler… Eve girmem için bana izin verir misiniz? Benim sizden bir dileğim var. Bunun üzerine, herkes
Hangi İlim Farzdır. Biz Müslümanlar Elhamdülillah Müslümanız diyoruz fakat dinimizi yeteri kadar bilmiyoruz. Dededen babadan gördüğümüz kadar müslümanız, dinimizin eğitimini yeteri kadar almış değiliz. Eğer sünnetlerimizi ve farzlarımızı bilipde küçükten evlatlarımızı bu şekilde yetiştirseydik hepimiz namazında, niyazında sünnetli farzlı güzel müslümanlar olurduk. Tabii ki herkes böyle değil, çok güzel eğitimli müslüman kardeşlerimiz var, benim söylediğim
İlmin, bilmenin önemini vurgulamayan hiç bir dinî sohbet, hiç bir tartışma yok. İman ve yaşantıyla ilgili her konu dönüp dolaşıp ilme, bilgiye bağlanıyor. Anlıyor ve kabul ediyoruz; bilmekle, öğrenmekle yükümlüyüz. Ama neyi? Yaşadığımız çağa “bilgi çağı” deniyor. Gazeteler, kitaplar, dergiler, bilgisayar, internet ve her türünden kitle iletişim araçları ile bir bilgi sağanağı altında yaşıyoruz. Hayatımızla
“Her insanın kıymetli güzel ahlâkı ölçüsüne göredir” Hz. Ali k.v. “Veli Allah’ın emir ve yasakları altında sabreden kimsedir.” Bayezid-i Bistâmi k.s. “Allah Tealâ’yı hakkıyla tanıyan, O’na bütün takati ile ibadet eder.” Fudayl b.İyaz k.s.
